روزگاری به‌دلیل مقابله‌با حملات ترکمن‌ها که به مشهد هجوم می‌آوردند و مردم را به بردگی می‌بردند، گرداگرد روستا بارو و چهار برج ساخته‌اند و دور آنها نیز خندقی کنده‌اند.
وجه تسمیه قرقی به دیواری برمی‌گردد که در گذشته دور روستا کشیده شده بود و به همین واسطه کسی به‌جز اهالی اجازه ورود به روستا را نداشت و در اصطلاح قرق شده بود. اهالی روستا به محافظت و مقاومت معروف بودند، از آن همه شکوه فقط یک برج مانده است که آن را «یک‌لنگه» می‌نامند.
در محله قرقی که پیش‌تر عبارت بود از دو روستای قُرقی‌علیا و قُرقی‌سفلا، از گذشته‌ای دور، سه مزار وجود دارد که با اینکه اشخاص مدفون در آنها ناشناخته‌اند، از دید اهالی محترم شمرده می‌شوند.
خسرو ضعیف فکاهی‌سرای محله قرقی مشهد اولین شعرش را در ۲۴ سالگی درباره یکی از دوستانش سرود. او نه رشته ادبیات خوانده نه مطالعه‌ای در این زمینه داشت، اما قافیه را در اشعارش رعایت می‌کند.
سجاد کبودی از مسابقات کونگ‌فو دست خالی برنمی‌گردد. شال‌بند مشکی دان ۲، بیست‌مدال طلای استان و نایب‌قهرمانی کشور، تنها بخشی از افتخارات او‌ست.
کار در حرم از همه جا بهتر بود؛ هم هر روز زیارت می‌کردی و هم محیطی دلباز بود که زوار امام‌رضا(ع) را در آن می‌دیدی! زائران می‌آمدند و از معرق‌کاشی می‌پرسیدند و مرا هم تشویق می‌کردند.
نینجا‌های باشگاه قصر به ۳۰۰ تکنیک رزمی مسلط هستند. مربی آنها سیدحسین هاشمی است که دو نشان طلای کشوری دارد و نشان برنز مسابقاتت آسیایی را هم کسب کرده است.
این فضای پانصد‌متری، همچون فرهنگ‌سرای کوچک توانسته است طی ۳۰ سال به ۳۰هزار نونهال، قرآن بیاموزد و ۱۵هزار بانوی سرپرست خانوار را فارغ از تابعیتشان، خودکفا کند.